Een bakstenen gebouwtje in het bos

Het mooiste uitzicht op het Atelier heb je vanop de parking aan de gerestaureerde fruitmuur, het laatste overblijfsel van de ommuurde moestuin. Door de poort loopt er een uitnodigend paadje recht naar de vakantiewoning. Je wandelt langs monumentale bomen en bloeiende heesters. Na enkele tientallen meters passeer je twee indrukwekkende pilaren en een smeedijzeren poort, de officiële inrit voor de gasten van het Atelier. Op een open plek in het bos verschijnt het charmante bakstenen gebouwtje onder een rood pannendak.

Een leefruimte met open keuken

De originele blauwstenen trap geeft toegang tot de bel-etage. Het is een schitterende entree. Vroeger vond je hier het schildersatelier van de hertogin, nu is het een leefruimte met een open keuken, een grote tafel en – enkele trapjes hoger – een salon. Alles baadt in het licht, dankzij twee grote ramen in de keuken en een enorm raam in het salon. Een kleiner venster naast de voordeur kijkt uit over het pad naar de fruitmuur.

Met een kristallen luster

Op de vloer van de keuken ligt een tegel naar oud model met een groen en artisjokkleurig motief. Die kleuren komen terug op de muren en ze contrasteren prachtig met de zwarte keuken, de vitrinekasten en de commode. Aan het plafond hangt een kristallen luster uit het grote salon van het kasteel. In 2009 kregen we die van de hertog d’Ursel in bruikleen, samen met een heleboel meubels, schilderijen en boeken. Omdat hij niet kan worden teruggeplaatst in het kasteel, hebben we de hertog voorgesteld om hem een nieuw leven te mogen geven in het Atelier.

De hand van Antonine

Aan de muur hangt het portret dat Antonine in 1867 maakte van haar zus Alix. Onder de luster staat een grote tafel met eiken blad, waarvan de golvende randen doen denken aan een boomstam. Voor bij het ontbijt zijn er placemats met tekeningen van het dagelijkse leven in het kasteel en het Atelier, uiteraard van de hand van Antonine.

Een beukenkathedraalbos en flatscreentelevisie

Het eikenhout van de tafel komt ook terug in het werkblad van de keuken, de brede trap naar het salon en de vloer van dat zitgedeelte. Vanop de ruime sofa heb je een prachtig uitzicht op het beukenkathedraalbos. Die beuken werden geplant bij de bouw van het atelier in 1878 en ze zijn uitgegroeid tot majestueuze bomen. Aan de muur van het salon hangen portretten van Antonine en haar familie en in een antieke kast zit een flatscreentelevisie verborgen.

De traphal

Vroeger stond er tegen het schildersatelier een kleine aanbouw met keuken en dienstruimte. Tijdens de restauratie werd hij omgevormd tot een volwaardige traphal, afgewerkt met blauwe steen en groenblauwe kalkverf. Langs oude foto’s van het kasteel bereik je de vier slaapkamers: twee op zolder en twee in het souterrain.

Claire en Sabine

Elke kamer is genoemd naar iemand die voor Antonine heeft geposeerd. We hebben haar vier mooiste portretten gekozen en telkens een levensgrote uitsnede op de kamerdeuren gekleefd. In het souterrain word je verwelkomd door twee bevallige dames. Claire de Beughem was een vriendin van Antonines dochter en bewoonster van het nabijgelegen kasteel van Lippelo. Ze poseerde in 1894. In 1900 maakte Antonine een pastelportret van haar kersverse schoondochter Sabine Franquet de Franqueville. Beide slaapkamers hebben een massieve eiken vloer en de plafonds zijn de bewaarde oude troggewelfjes.

In de kamer van Sabine vind je een queensize bed en bij Claire een kingsize bed dat uiteen kan worden geschoven tot twee eenpersoonsbedden. Hoewel ze half onder de grond zitten, zijn er in de beide kamers vensters en deuren die – via een bakstenen trapje – rechtstreeks toegang geven tot het park. De bijbehorende badkamers zijn uitgerust met een regendouche met witte handgevormde tegeltjes, een wastafel met een eiken blad en een toilet.

Marie en Léo

Helemaal bovenaan de traphal word je opgewacht door Marie, die in 1875 werd vereeuwigd door haar zus Antonine. In haar kamer staat een kingsize bed op een massieve eiken vloer. De naastliggende badkamer is uitgerust met een ligbad met regendouche, een wastafel, een toilet én een zogenaamde ganzentrap. Bovenaan bewaakt de ernstig kijkende, achtjarige Léo de toegang tot zijn kamer. Hij was de oogappel van zijn schoonzus Antonine en poseerde in 1875 voor een groot portret, ten voeten uit. Achter de klapdeur vind je twee eenpersoonsbedden. Als je door het venster kijkt, waan je je tussen de toppen van de bomen.

Opgelet: om de kamer van Léo te bereiken moet je eerst de kamer van Marie en vervolgens de gemeenschappelijke badkamer doorkruisen.

Schone slaapster

Met vier slaapkamers en drie badkamers is er plaats voor maximaal acht personen. We zijn benieuwd naar de gasten die we zullen mogen ontvangen. Worden het vooral mensen die het kasteel huren en er meteen een weekendje van maken? Of fietsers en wandelaars die komen genieten van het Scheldeland? Of buitenlandse toeristen die kiezen voor een rustige plek, centraal tussen de Vlaamse kunststeden? Eén ding is zeker: na tientallen jaren van diepe slaap is deze schone slaapster eindelijk weer wakker gekust.